Gebruiker:Michiel Wilhelm

Minder digitaal is meer

Het leven bestaat niet uit laptop, tablet, smartphone, televisie en tweede scherm alleen. De grote hoeveelheid niet-relevante informatie waarmee we via digitale informatievoorzieningen te maken krijgen soupeert veel van onze tijd op, maakt ons onrustig en voegt een grote hoeveelheid zinloosheid toe aan onze dag.

Ik heb tegenwoordig vaak tijd omhanden. Dat komt omdat ik eigen baas ben. Opdrachtgevers bepalen wanneer ze mij een opdracht gunnen, ook wanneer ze dat niet doen. Het betekent dat mijn dag bestaat uit hollen of stilstaan. Hollen als ik werk heb, ik werk dan hard. En stilstaan als ik geen werk heb. Vooralsnog sta ik iets vaker stil dan dat ik hol, maar dat terzijde.

Als ik stilsta hoef ik ’s morgens niet naar de baas. Omdat ik zelf de baas ben en die heeft geen werk voor me. Op een stichtelijke tijd, ik ben een ochtendmens en ook zeer gedisciplineerd, neem ik op zo’n ochtend plaats achter mijn pc. En voordat ik het weet is deze voorbij, soms zelfs de hele dag.

Mijn tijd is opgegaan aan het afhandelen van mijn e-mail (je kunt uren besteden aan een net e-mailbericht). Aan het verder schrijven aan mijn ondernemingsplan, dat alsmaar uitdijt en dat me zolang ik er maar aan blijf werken geen werk oplevert. Ook heb ik mij dan even op het internet begeven. Om verkiezingsprogramma’s door te nemen, ik moet toch weten waar ik op ga stemmen, om te kijken wanneer ik de trein moet pakken naar een komende afspraak, om even naar een muziekje te luisteren (ik zit per slot van rekening de hele dag alleen), om het laatste nieuws te checken en ga zo maar door. Verder zit ik op LinkedIn, ik neem daar deel aan wat groepen en moet ook dat bijhouden al levert het me feitelijk weinig op.

Het is niet allemaal even zinloos wat ik doe. Maar de onbegrensdheid van de digitale mogelijkheden die mij op mijn werkplek ter beschikking staan maken dat ik verzand, structuurloos raak en mijn tijd verdoe.

Kortgeleden heb ik het roer omgegooid. Ik werk een half uur op en een half uur af. En dat halve uur af werk ik niet achter mijn pc. Als ik moet schrijven doe ik dat op een blocnote (waarom doet niemand dat nog?), pak een onderwerp bij de kop en werk eraan, niet afgeleid door digitale toeters en bellen. En wat blijkt? Met minder digitaal doe ik aanmerkelijk meer en het levert me ook meer voldoening op.

Met mijn vriendin heb ik afgesproken dat we ’s avonds niet meer televisie kijken. Het nieuws pikken we nog even mee, vervolgens zetten we het apparaat uit. We lezen een boek, verslinden de krant, voeren een goed gesprek en komen er achter dat we nog steeds tijd over hebben. Bovendien hebben we de pulp die steevast op televisie wordt vertoond gemist wat een enorme zegen genoemd mag worden.

Een kanokennis van mij wilde laatst niet van een strandje vertrekken omdat zijn smartphone hem vertelde dat we eenmaal op het water getroffen zouden worden door een zware onweersbui. Wij, zijn medekanoërs, keken naar de horizon, vonden dat het allemaal wel meeviel en trokken onverschrokken het water op. Uiteindelijk bleven wij droog en ging onze smartphonevriend nat.

Voor diegenen waarvoor een enkel scherm niet voldoende is hebben we tegenwoordig ook het zogenaamde tweede scherm, een tabletvoorziening voor tijdens het televisiekijken. En we gaan allemaal maar mee in deze ratrace van zinloosheid!

De invloed van digitale informatiebronnen op ons leven neemt toe zonder dat dit tot noemenswaardige kritische kanttekeningen leidt. Het is tijd voor een tegengeluid. Architect Ludwig Mies van der Rohe kwam ooit met de prachtige frase ‘less is more’. Het gold voor zijn werk. Het geldt in het algemeen ook voor aspecten van ons bestaan. Bovenal geldt het voor de steeds prominenter wordende positie die digitale informatiebronnen innemen in ons leven.